Sierpień to w tradycji polskiej miesiąc pielgrzymowania. Radomska Piesza Pielgrzymka idzie w dniach od 6 do 13 sierpnia na Jasną Górę. Chcemy jej duchowo towarzyszyć, łącząc swoje modlitwy, intencje, postanowienia, cierpienia oraz podziękowania z tymi, którzy trudzą się aby oddać cześć Matce Bożej. Dlatego w dniach Pielgrzymki bezpośrednio po wieczornej Mszy Świętej złączymy się duchowo z Pielgrzymami w krótkim apelu modlitewnym pod Pomnikiem Maryi Matki Życia nieopodal naszego Kościoła. Zachęcamy do udziału oraz zaproszenia znajomych do tej formy duchowego pielgrzymowania.
NA WZÓR MATKI BOŻEJ
Według Ewangelii (Łk 1,39-56) Matka Boża natychmiast po tym, jak została ocieniona Bogiem, wyrusza w góry, na wyżyny duchowe prowadzona przez Ducha Świętego. Okazuje „posłuszeństwo wiary” objiającemu się Bogu na podobieństwo Abrahama, który również wyruszył posłuszny Słowu w pielgrzymkę wiary. „Ta, która pozwoliła się w całym życiu prowadzić wewnętrznemu działaniu Ducha Świętego umiała przyjąć, jak Abraham, wolę Bożą ufając nadziei wbrew nadziei” (Rz 4,18) „zawierzyła całym sercem obietnicom” Owa pielgrzymka wiary, której prawzorem jest Nawiedzenie św. Elżbiety, zawiera w sobie kluczowe cechy duchowości maryjnej a także prawdziwej duchowości Kościoła.Nauka o Pielgrzymce wiary jest kluczem do nauki soboru Watykańskiego II oraz posoborowej o tajemnicy Maryi i Kościoła w wydaniu Jana Pawła II: Właśnie na tej drodze-pielgrzymce Kościoła poprzez przestrzeń i czas, a bardziej jeszcze poprzez dzieje ludzkich dusz, Maryja jest obecna jako Ta „błogosławiona, która uwierzyła”, jako Ta, która „szła naprzód w pielgrzymce wiary”, uczestnicząc jak żadne inne stworzenie w tajemnicy Chrystusa (Encyklika Redemptoris Mater)
PODSTAWOWE ELEMENTY DUCHOWOŚCI PIELGRZYMA
Pielgrzym nie szwęda się lecz w pełni świadomie wędruje do jasno określonego celu Pielgrzymki. Jest świadomy CELU oraz wybiera ADEKWATNE ŚRODKI DO OSIĄGNIĘCIA CELU. Nie jest turystą.
Pielgrzym nie jest nigdy samotny. Dlatego widzi siostry i braci: ich potrzeby. Myśli o innych, pomaga bliźnim poprzez uczynki miłosierne co do duszy i ciała. Tworzy wspólnotę poprzez SŁUŻBĘ drugiemu człowiekowi.
Pielgrzym buduje jedność. Dlatego nie ma postawy roszczeniowej, nie rozsiewa dezinformacji, nie jątrzy ani nie przechodzi do porządku dziennego widząc zło. W duchu łagodności zachęca do podjęcia właściwych postaw, dając z uśmiechem ich przykład
Pielgrzym nosi w sercu nie tylko własne intencje ale modli się w sprawach wspólnych: o pokój, za chorych, za Ojczyznę, o powołania, o scalenie zwaśnionych małżeństw, za zmarłych itp.
Pielgrzym nie narzeka ani nie wybrzydza. Pogodnie znosi trudy życia, starając się ulżyć innym
Pielgrzym na otwarte oczy, uszy oraz serce. Widzi to, czego osoby zaczadzone duchem świata nie zamierzają ani nie są stanie zobaczyć
Pielgrzym rozważa w swoim sercu wydarzenia w świetle Słowa Bożego, jak Maryja. Scala Słowo Boże z wydarzeniami swego życia, które stają się przez to HISTORIĄ ZBAWIENIA, której Pielgrzym jest PROTAGONISTĄ czyli motorem działania.
Pielgrzym pomaga słabszym. Stosuje konsekwentnie opcję preferencyjna na rzecz ubogich.
Pielgrzym CZUWA: nazywa dobro dobrem, zło złem i nie zaciera między nimi różnicy. ROZRÓŻNIA precyzyjnie dobro od zła, stając się POGROMCĄ RELATYWIZMU
Pielgrzym poddaje się chętnie natchnieniom Ducha Świętego, czego znakiem jest radość przynoszona bliźnim. Pełni misję POCIESZANIA, przywracania nadziei, niesienia światła wewnętrznego. Czyni to na chwałę Bożą oraz by szerzyć cześć Maryi, najmilszej Matce Boga i ludzi.